نام کامل: دکتر حاج محمد هتّا
نام مستعار: بونگ هتّا
دین: اسلام
محل تولد: بوکیت تینگی، سوماترای غربی
تاریخ تولد: سه شنبه، 12 آگوست 1902
نام همسر: رحمی رحیم
فرزندان: موتیا فریدا هتا سوسونو، گِمالا هتا، هالیدا هتا
بیوگرافی:
دکتر حاج محمد هتّا یک مبارز زمان استقلال اندونزی بود که اسم او را اغلب درکنار سوکارنو یاد می کنند. علاوه بر آن، به عنوان یک فعال سازمانی، فعال حزب سیاسی، دولت مرد، اعلام کننده استقلال، پیشگام تعاونی و نخستین معاون رئیس جمهور در اندونزی شناخته شده است. کار وی درسیاست زمانی آغاز شد که او به عنوان خزانه دار اتحادیه جوانان سوماترا سال 1916 درپادانگ انتخاب شد. دانش سیاسی او به سرعت گسترش یافته و اغلب در نشست ها و جلسات مختلف سیاسی حضور فعال داشت .
هتّا تا سال 1921 در روتردام، هلند مستقر شد و درانجمن دانشجویان اندونزی در هلند عضویت داشت. در ابتدا این انجمن فقط یک انجمن برای جمع دانشجویان بود، اما با گذشت زمانی کوتاه با حضور 3 شخصیت مهم (سواردی، داوس و چیپتو) به عنوان یک جنبش استقلال طلب تبدیل شد. هتّا در این انجمن کار خود را در سیاست به عنوان خزانه دار سال 1922 آغاز کرد و در سال 1925 به عنوان رئیس انجمن انتخاب شد. وقتی به عنوان رئیس انجمن انتخاب شد، سخنرانی افتتاحیه تحت عنوان "ساختار اقتصادی جهانی و اختلاف قدرت" را ارائه کرد. هتّا در سخنرانی خود تلاش کرد که بر اساس سیاست های غیر همکاری، ساختار اقتصاد جهانی را در آن زمان تحلیل نماید. هتّا به طور پیوسته تا سال 1930 رئیس انجمن بود و نقش خود را با پیشرفت بسیار قابل توجهی و توسعه اندیشه سیاسی مردم اندونزی نشان داد. به عنوان رئیس انجمن در آن زمان، هتّا در سال 1926، هیئت نمایندگی کنگره دموکراسی بین المللی برای صلح را در برویل، فرانسه رهبری کرد. وی شروع به معرفی نام اندونزی کرد و از آن زمان نام اندونزی در بین سازمان های بین المللی شناخته شده است. در سال 1927، هتّا به "لیگ علیه امپریالیسم و استعمارگرایی" در هلند پیوست و با جواهرلال نهرو فعال ملی گرایی هندی آشنا شد. فعالیت سیاسی هتّا در این سازمان باعث شد سربازان هلند او را دستگیر کنند که بعدا با یک سخنرانی دفاعی به موضوع "آزادی اندونزی" آزاد شد.
هتا در سال 1932به اندونزی بازگشت و به حزب آموزش ملی اندونزی که هدف افزایش آگاهی سیاسی مردم از راه ارائه آموزش و برگزاری دوره ها داشت، پیوست. در سال 1933، سوکارنو به منطقه إنده، فلورِس استان نوسا تِنگارا تیمور تبعید شد. این اقدام یک واکنش شدید از هتّا را به وجود آورد. او درباره تبعید سوکارنو در رسانه های مختلف نوشت. در نتیجه این اقدام هتّا دولت استعماری هلند به حزب آموزش ملی اندونزی توجه کرد و رهبران و مسؤولان حزب را دستگیر و به منطقه دیگول پاپوئا تبعید کردند. هتّا در دوران تبعید در دیگول پاپوئا فعالانه در روزنامه های مختلف می نوشت. در سال 1935 هنگامی که دولت استعماری هلند تغییر کرد، هتّا و شهریر (اولین نخست وزیر اندونزی پس از استقلال) به بندا نَیرا منتقل شدند. در آنجا بود که هتّا و شهریر به کودکان محلی در زمینه های تاریخ، سیاست و غیره آموزش می دادند. پس از هشت سال تبعید، هتّا و شهریر در سال 1942 به منطقه سوکابومی، جاوه غربی بازگردانده شدند. پس از یک ماه، دولت استعماری هلند به ژاپن تسلیم شد. در آن زمان هتّا و شهریر به جاکارتا منتقل شدند. در اوایل آگوست 1945، "اعضای هیئت تحقیقاتی تشکیلات استقلال" به "کمیته آمادگی استقلال اندونزی" تغییر نام داد که سوکارنو به عنوان رئیس و هتّا به عنوان معاون انتخاب شدند. یک روز قبل از روز استقلال، کمیته آمادگی استقلال اندونزی، جلسه ای را برگزار کرد. این کمیته متن اعلامیه استقلال را که روز بعد با امضای سوکارنو و هتّا خوانده شد، تهیه کردند. استقلال اندونزی در 17 آگوست 1945 دقیقا در ساعت 10 توسط سوکارنو و هتّا از طرف ملت اندونزی اعلام شد. روز بعد، در 18 آگوست، سوکارنو به عنوان رئیس جمهور اندونزی و هتّا به عنوان معاون منصوب شدند. خبراستقلال جمهوری اندونزی به هلند رسید. بنابراین، هلند مجددا مایل به استعمار اندونزی شد. در تلاش برای دفاع از استقلال، حکومت جمهوری اندونزی به جوگجاکارتا منتقل شد. دو مذاکره با هلند صورت گرفت که به توافقنامه لینگرجاتی و توافقنامه رِولّه (Reville) شناخته شد. با این وجود هلند بر خلاف آن عمل کرد.
در جولای 1947 هتّا برای دیدار جواهرلال نهرو و مهاتما گاندی به هندوستان رفت. نهرو وعده داد که هند بتواند از طریق انجام اعتراضات در برابر اقدامات هلندی کمک کند و سازمان ملل متحد به هلند مجازات دهد. پس از استقلال علی الاطلاق جمهوری اندونزی، هتّا در ارائه سخنرانی ها در موسسات و مراکز آموزشی مختلف فعال بود. او همچنان فعالانه مقالات مختلفی را نوشت و هدایت جنبش تعاونی را براساس آنچه که به دنبال آن بود، بر عهده داشت. در 12 جولای 1951، هتّا در مورد مربوط به روز تعاونی در رادیو سخنرانی کرد و پس از پنج روز به عنوان پدر تعاونی اندونزی منصوب شد.
هتّا در 14 مارس 1980 در بیمارستان چیپتو فوت کرد. از آنجا که مبارزات او برای جمهوری اندونزی بسیار بزرگ بود، بالاترین افتخارات "ستاره جمهوری اندونزی کلاس یک" را از رئیس جمهور سوهارتو به او اهدا شد.
تصویر محمد هتّا در اسکناس 100 هزار روپیه ای اندونزی در کنار سوکارنو
منبع:
نظر شما